Wspinacze wytworzyli specyficzny slang, który nie dla wszystkich może być zrozumiały. Dodatkowo sprawy nie ułatwia mnogość nazw związanych ze sprzętem, czy technikami wspinania. Wszystkie nazwy które mogą się wydawać niejasne postaram się gromadzić w tym wpisie. Słowniczek będzie sukcesywnie rozwijany.

Ekspres wspinaczkowy - dwa karabinki wspinaczkowe połączone taśmą.

Klama/Klamka - duży chwyt wspinaczkowy, pozwala złapać się całą ręką (jak zwykłą klamkę do drzwi), a palce zaginają się na nim.

Krawądka - bardzo mały chwyt do złapania tylko opuszkami palców. Na krawądce można "zapiąć łuczek".

Łuczek - specjalne ułożenie palców podczas trzymania krawądki. Opuszki leżą na wąskim chwycie, a palce są wygięte - pierwszy staw przy paznokciach maksymalnie wyprostowany, a drugi maksymalnie zgięty. Czasami dokłada się kciuk, żeby pomógł w stabilizacji palców. Układ niezdrowy dla palców, jak się da lepiej używać chwytu otwartego. Mimo to warto trenować także ten układ palców. (Niektórzy zapinają łuczek cały czas - nawet na oblakach :) )

Oblak - zwykle duży obły chwyt, który można złapać otwartą ręką. Jak najlepiej? Opiszę w jednym z postów.

Oszpeić się - przygotować sprzęt wspinaczkowy do prowadzenia drogi, czynności takie jak: wpinanie ekspresów do szpejarek, przygotowanie liny, założenie kasków itp.

Ring - osadzony w skale na stałe punkt asekuracyjny. Nie mylić ze spitem.

Spit - osadzony w skale na stałe punkt asekuracyjny w postaci wygiętej płytki z dziurą w środku do wpięcia ekspresa.

Sznurek - niektórzy tak nazywają linę wspinaczkową.

Szpej wspinaczkowy - inaczej sprzęt wspinaczkowy, czyli np. lina, ekspresy, taśmy. Patrz też oszpeić się.

Szpejarka - ma dwa znaczenia: jest to miejsce na uprzęży do wpinania sprzętu wspinaczkowego (specjalne wytrzymałe pętle) lub dedykowana "uprząż" do transportu sprzętu wspinaczkowego podczas prowadzenia drogi czyli szpejarka piersiowa.

Wpinka - wpnianie ekspresu do ringa, spita lub samodzielnie osadzonego punktu asekuracyjnego.

Zapiąć łuczek - patrz Łuczek.